Niebieskie okulary z efektem lustra to słodko-gorzki dialog rozpięty pomiędzy utopią, faktem i wyobraźnią. Zahaczanie o konfabulację wydaje się być tutaj kluczowe. W tych przedstawieniach to fakty odgrywają rolę poboczną, potrzebne właściwie tylko nam widzom przyzwyczajonym do namacalności rzeczy. Mieszanka archiwów, statystyk, roślin, geometrii, śliskich wspomnień porastających pamięć tworzą wielowarstwowy, nasycony kolorem świat istniejący na pograniczu zmysłów. Z jednej strony świat medialny zamykany w geometrycznych formach, skondensowany, próbuje odnaleźć wystarczająco pojemny symbol, z drugiej – rzeczy przedstawione są cieniem samych siebie, zlepione ze wspomnień i przepłukane snem. W kluczowych momentach artyści zapuszczają się w pokrewne rejony, dzięki temu my, odbiorcy doświadczamy niepokojącego efektu odbicia. Warto przyglądać się uważnie tym opowieściom, istotne są wszystkie nawet najmniejsze szczegóły.
Paweł Mendrek